De opening
Na regelmatig e-mail contact met Willem Blom, amateur-heemkundige, ontstond het idee om een soort opening te houden om de kleine Vlijt op zijn nieuwe plaats in te wijden. Er was namelijk veel belangstelling vanuit Overijssel naar het wel en wee van het molentje dat, zo is gebleken, bij veel mensen aldaar bekend en geliefd was. Pieter had al eens eerder geopperd om dhr. Kelderman de vang te laten lostrekken, en Willem kwam met hetzelfde idee. Alleen was het niet helemaal zeker in verband met de gezondheidstoestand van dhr Kelderman of het ook zou kunnen. In dat geval zou zijn zus, mevrouw Borreman waarnemen. Het bleek echter dat dhr. Kelderman na de vele gesprekken met Willem er zeker voor te porren was. Als Willem vroeg Jan, weet je nog waar we de 23e naar toe gaan gaf hij als antwoord: tuurlijk we gaan bie Rotterdam naar het möllege toe. Zijn arts gaf toestemming voor de lange reis. 
Zo werd de kleine Vlijt als een echte grote molen officieel geopend! Op 23 september 2006 kwam er een delegatie uit Overijssel naar Klaaswaal om er een waar feest van te maken. Willem had zelfs een speciaal lied geschreven voor Pieter: Papa 'k wil een molen. Met z'n allen moest dit gezongen worden, Willem had zijn "trekpiano" meegenomen.
Toen was het moment van het lichten van de van de vang aangebroken. Dhr. Kelderman deed dit vanuit zijn rolstoel, en het bleek dat hij het niet was verleerd! Even na het maken van deze foto werd dhr. Kelderman iets achteruit gereden met zijn rolstoel zodat hij de wieken goed kon zien. Met het vangtouw in de hand wel te verstaan, want hij wilde de molen nog een keer vangen. Dat deed hij, en de molen stopte precies met een end onder. Hij leefde gewoon op bij de molen. Het was wel vermoeiend, dat was hem aan te zien. Hij merkte ook op dat er iets ontbrak aan de molen. Wij vonden het een hele eer dat hij bij ons geweest is om de molen los te trekken! Op de foto is naast hem zijn zus te zien, aan de andere kant de nieuwe molenaar. Na het lostrekken werden vele geschenken uitgedeeld aan Pieter, het was te gek! Hoewel het "maar" om een speelmolentje gaat is het toch een bijzondere dag geweest! Via deze weg namens Pieter iedereen die op welke wijze dan ook heeft meegewerkt: Hartelijk bedankt! 
Helaas is dhr Kelderman ruim een maand later overleden op bijna 85 jarige leeftijd. We zouden hem net die week bezoeken omdat we in de buurt moesten zijn. We hadden al wat foto's verzameld en een video om te laten zien. Wij hopen dat hij mag rusten in vrede.